Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: „Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco”. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach (Mk 6, 30-34).
Obyśmy wszyscy wierzący mieli taką pasję w pracy dla Jezusa i dla braci, żebyśmy przestali zwracać uwagę na siebie. Obyśmy tak Jezusa szukali i z taką determinacją szli za Nim, by nas nie powtrzymała żadna rzeczywistość tego świata. †
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.