Jezus powiedział do faryzeuszów: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz (J 10,11-16).
Po tym się rozpoznaje przynależność do owczarni Chrystusa, że ktoś zna Jezusa i pragnie Go poznawać. Wzajemna znajomość jest podstawą tworzenia i pielęgnowania relacji. Nie można przyjaźnić się z kimś, kogo się nie zna. Jezus pociąga nas do tego i zależy Mu na tym, byśmy Go poznali i pokochali, byśmy za Nim szli. †
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.