Jezus powiedział do swoich uczniów: „Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?” Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu, bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś, bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie, bo władca tego świata został osądzony” (J 16,5-11).
Apostołowie zasmucili się, kiedy Jezus zapowiedział swoje odejście. Jezus zna serca swoich uczniów, dlatego zapowiada, że pośle Pocieszyciela. Duch Święty, który jest naszym Obrońcą (Parakletem), jest ożywieniem, miłością, uzdolnieniem do wykonywania Bożych dzieł, jest pomocnikiem w modlitwie, jest także Pocieszycielem. Człowieka, który przyjął Ducha Świętego, poznaje się po tym, że w jego sercu jest radość. †
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.