„Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie” (Mt 10,32). Jakie to będzie szczęście, kiedy po drugiej stronie życia Jezus powie o nas Ojcu: znam go, jest moim przyjacielem, przyznawał się do mnie, kochał mnie, starał się być ze mną w żywej więzi, spożywał moje ciało, pił moją krew, jest mój, chcę go mieć ze sobą na wieki w niebie. Przyznaj się do Chrystusa. On naprawdę jest Bogiem żyjącym na wieki. Do Niego należy wszystko. †
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.