Jezus powiedział do swoich uczniów: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec” (J 12,24-26).
Trzeba wybrać: albo umiłowanie tego życia z jego chwilowymi przyjemnościami i ułudami szczęścia, albo umiłowanie życia wiecznego, które wyraża się w pragnieniu służby Jezusowi i pójścia za Nim. Pogodzenie tych dwóch rzeczywistości jest niemożliwe, tak jak niemożliwe jest, by ziarno wydało plon bez procesu obumarcia. †
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.