„Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem” (Łk 1,80). Każdy z nas jest powołany do tego, żeby duchowo wzrastać. Ciało w pewnym momencie przestaje rosnąć (przynajmniej wzwyż), ale duch nie ma takich ograniczeń, duch może i powinien rosnąć ciągle, całe życie, aż do zjednoczenia z Bogiem w wieczności. Żeby jednak rosnąć, trzeba jeść. Zadbaj dziś o pokarm dla ducha – Eucharystia, modlitwa, słowo Boże, wartościowa lektura. Skosztujcie i zobaczcie… †
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.